Onyedinci yüzyıl İngiltere’sinin siyasal, dini ve toplumsal çalkantıları arasında ortaya çıkan Quaker hareketi ya da kendi tercih ettikleri isimle “Dostlar Cemaati”, Avrupa’nın din tarihinde alışılmadık bir sayfa açtı. George Fox’un genç yaşta yaşadığı dinsel arayışlardan doğan bu hareket, Hıristiyanlığın kurumsallaşmış yapılarına, unvanlara, merasimlere, hiyerarşik otoriteye ve kilise
Ortaçağ Avrupa’sında kraliçe olmanın bedeli, bugünün magazin dünyasında Instagram fenomeni olmanın bin kat üstüydü; çünkü “unfollow” yoktu, doğrudan kafanı gövdenden ayırıyorlardı. İskoçya Kraliçesi Mary Stuart’ın hikâyesi de bunun en kanlı, en absürt ve en kara mizah malzemesi bol örneklerinden biri. Mary, 1542’de doğar doğmaz babasını kaybetti, yani
Öncelikle aşağıdaki linkten 5 Ekim 2018'de yayınlanan bir makaleyi okumanızı öneririm. Çünkü size makaleyi anlatacağım. İngilizce bilenler linke gitsin, bilmeyenler benim tercümeme kaldı 😄 Forensic analysis of Turkish elections in 2017–2018With a majority of ‘Yes’ votes in the Constitutional Referendum of 2017, Turkey continued its drift towards an
Türkiye’nin günümüzdeki konumunu tarif etmeye çalışan herkes, sanki absürd bir tiyatro oyununa bilet almış gibi hissetmek zorunda. Ayrca muhtemelen bu oyunu izlemekten de keyif almayacaksınız. Koltuğunuzu da hiç beğenmeyeceksiniz. Üstelik çerez de yok. Sahnenin bir yanında küresel güçlerin koltuk savaşları, diğer yanında Ortadoğu’nun kanlı mizahı, en ön sırada
İngiltere tarihinin o meşhur kanlı sayfalarını çevirirken insanın aklına şu geliyor: Bütün bu din, ahlak ve iman naraları aslında kimin yatağına kimi sokacağıyla ilgiliydi. Koca VIII. Henry’nin hikâyesi de işte tam bu noktada başlıyor. Adam aslında Protestanlığı kurmak falan istemiyordu; tek derdi karısının doğuramadığı o lanet erkek evlat. Çünkü
Kadınlara yönelik taciz, yalnızca bireysel suçlar kategorisinde değerlendirilemeyecek kadar köklü ve sistematik bir toplumsal sorundur. Kadınların yaşamlarının farklı dönemlerinde karşılaştıkları taciz deneyimleri; aile, eğitim, iş ve kamusal alan gibi farklı sahalarda yeniden üretilmekte, toplumsal cinsiyet eşitsizliklerini pekiştiren bir araç olarak karşımıza çıkmaktadır. O kadar çok karşımıza çıkar ki bazen tacizin
Bu yazı, Nietzsche'yi story'de ağlatanlara değil; kendi yamuk fikrini utanmadan ortaya koyanlara. Kendine sormayı hiç denedin mi: “Ben bugün ne ürettim?” Hani "Bugün Allah için ne yaptın?" gibi... Bugün kafatasının içinde duran o eşsiz hazine ile ne yaptın? Bir fikir mi? Bir cümle mi?
Old money… Kelimeye bakınca, sanki paranın üzerinde antika tozu birikmiş, kasada saklanırken arada bir “ben bu kadar zamandır buradayım, hâlâ harcamadınız mı?” diye homurdanıyormuş gibi bir imaj geliyor insanın aklına. Ama kavramın gerçeği bundan daha incelikli: Old money, “zenginliğin tarihini” anlatır. Servet yeni kazanılmamış, aileden devralınmıştır. Dededen toruna aktarılan bu
Adaletin ne olduğuna dair yüzyıllardır yapılan tanımlar arasında, halkın kahvede söylediği kadar samimi ve çıplak olanı nadirdir: “Adam gibi yatsın içerde, çürüsün, adalet budur.” Bu tanım, adeta cezanın metrik karşılığı gibi işlem görür. Ceza ne kadar uzun, ne kadar acı verici olursa, kamu vicdanı o kadar tatmin olur. Hatta mümkünse
Kadın olmak demek, bir çok sıfatı da kendine yapıştırman gerek. Bazısı sen doğar doğmaz, diğerleri de yolda orana burana yapışıyor. Ayrıca kadın olarak dişi bir bedenin biyolojik yükünden daha fazla o biyolojinin her bir yerine yapıştırılan etiketlerle yaşamak zor. Elbette farklı farklıyız, erkekler gibi... Kimimiz cehennem gibi evlerde, kimimiz saray
Çocukluk çağı travmaları, bireyin psikolojik, sosyal ve biyolojik gelişimini kökünden etkileyen, çoğu zaman da bir ömür boyu taşınan izler bırakır. Bu izler sadece bireysel acılar olarak kalmaz; kimi zaman toplumsal düzeyde suç davranışlarının, şiddetin ve yeniden travmatizasyonun temelini oluşturur. Travmalar, başkalarında yeni travmalar yaratır. Kriminoloji ve psikoloji literatürü, özellikle aile
